การศึกษาอัตราส่วนดินผสมที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของไม้พุ่มชายเลน เพื่อพัฒนาเป็นไม้ประดับในงานภูมิทัศน์

Main Article Content

วัฒนา ณ นคร
สุรศักดิ์ ชูทอง
สุวรรณษา ชูเชิด

บทคัดย่อ

การทดลองในครั้งนี้ดำเนินการภายในเรือนเพาะชำสาขาเทคโนโลยีภูมิทัศน์ คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตนครศรีธรรมราช อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช ทำการทดลองระหว่างวันที่ 20 เดือนเมษายน ถึงวันที่ 20 เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2562 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสูตรดินผสมที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของไม้พุ่มชายเลน 3 ชนิด ได้แก่ ฝาดดอกขาว ฝาดดอกแดง และขลู่ เพื่อพัฒนาเป็นไม้ประดับในงานภูมิทัศน์ ได้นำพืชทั้ง 3 ชนิด ปลูกในกระถางขนาด 12 นิ้ว แยกทำการทดลองแต่ละพืช มาทดลองกับดินผสม 5 สูตร ดังนี้ สูตรที่ 1 ดินร่วน ปุ๋ยคอก ขี้เถ้าแกลบ ขุยมะพร้าว อัตราส่วน 1:1:1:1 สูตรที่ 2 ดินร่วน ปุ๋ยคอก ขี้เถ้าแกลบ ขุยมะพร้าว อัตราส่วน 2:1:1:1 สูตรที่ 3 ดินร่วน ปุ๋ยคอก ขี้เถ้าแกลบ ขุยมะพร้าว อัตราส่วน 1:2:1:1 สูตรที่ 4 ดินร่วน ปุ๋ยคอก ขี้เถ้าแกลบ ขุยมะพร้าว อัตราส่วน 1:1:2:1 และสูตรที่ 5 ดินร่วน ปุ๋ยคอก ขี้เถ้าแกลบ ขุยมะพร้าว อัตราส่วน 1:1:1:2 แต่ละการทดลองวางแผนการทดลองแบบสุ่มอย่างสมบูรณ์ (Completely Randomized Design, CRD) โดยกำหนดให้ดินผสมทั้ง 5 สูตรเป็นสิ่งทดลอง แต่ละสิ่งทดลองทำซ้ำ จำนวน 10 ซ้ำ วิเคราะห์ผลทางสถิติ (ANOVA) โดยใช้โปรแกรม SPSS และเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยด้วยวิธี Duncan’s New Multiple Range Test (DMRT) ที่ระดับความเชื่อมั่น 95 และ 99% (P≤ 0.05 และ P≤ 0.01) ผลการทดลอง พบว่า ฝาดดอกขาว เจริญเติบโตได้ดีที่สุดในดินผสมสูตรที่ 4 และที่ 5 ในสัปดาห์ที่ 12 มีความสูง 14.00 และ 14.00 เซนติเมตร ตามลำดับ มีจำนวนใบที่แตกใหม่ 12.00 และ 10.80 ใบ ตามลำดับ ฝาดดอกแดง เจริญเติบโตได้ดีที่สุดในดินผสมสูตรที่ 4 และที่ 5 ในสัปดาห์ที่ 12 มีความสูง 15.03 และ 15.00 เซนติเมตร ตามลำดับ มีจำนวนใบที่แตกใหม่ 12.11 และ 11.25 ใบ ตามลำดับ ขลู่ เจริญเติบโตได้ดีที่สุดในดินผสมสูตรที่ 1 และที่ 5 ในสัปดาห์ที่ 12 มีความสูง 12.80 และ 11.80 เซนติเมตร ตามลำดับ มีจำนวนใบที่แตกใหม่ 12.80 และ 11.80 ใบ ตามลำดับ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ณ นคร ว., ชูทอง ส. ., & ชูเชิด ส. (2025). การศึกษาอัตราส่วนดินผสมที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของไม้พุ่มชายเลน เพื่อพัฒนาเป็นไม้ประดับในงานภูมิทัศน์ . วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ, 2(2), 20–28. สืบค้น จาก https://li04.tci-thaijo.org/index.php/stjrmutk/article/view/5091
ประเภทบทความ
Research Article

เอกสารอ้างอิง

ส่วนส่งเสริมและพัฒนาทรัพยากรป่าชายเลน สำนักอนุรักษ์ทรัพยากรป่าชายเลน กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง, คู่มือความรู้เรื่องป่าชายเลนกรุงเทพฯ: โรงพิมพ์บริษัทพลอยมีเดียจำกัด, 2556.

วัฒนา ณ นคร และสุรศักดิ์ ชูทอง, รายงานการวิจัยการศึกษาอัตราส่วนดินผสมที่เหมาะสมการปลูกไม้พุ่มชายเลนเพื่อพัฒนาเป็นไม้ประดับในงานภูมิทัศน์, คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย, 2562.

เอื้อมพร วีสมหมาย, หลักการจัดสวนในบ้าน, กรุงเทพฯ: บริษัท โอเอสพริ้นติ้งเฮาส จำกัด, 2530.

มุกดา สุขสวัสดิ์, วัสดุปลูกไม้ดอกไม้ประดับ, กรุงเทพฯ: บ้านและสวน, 2547.

Khasa, D.P., Fung, M. and Logan, N.B. “Early growth response of container frown selected woody boreal seedling in amended composite talling and sand,” Bioresource Technology, vol. 96, no.7, pp 857-864, May 2005.

ประยงค์ ธรรมสุภา, “การศึกษาวัสดุปลูกที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของดาวเรือง”วารสารวิจัยและนวัตกรรมท้องถิ่น, ปีที่ 7, ฉบับที่ 1, หน้า 26–31, มกราคม - มิถุนายน 2555.

วิทยา สุริยาภณานนท์, อาหารและเครื่องปลูกของพืชสวน, กรุงเทพฯ: เอกสารคำสอนภาควิชาพืชสวน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 2528.

สุมิตรา สุปินราช และอิศร์ สุปินราช “ผลของวัสดุปลูกต่อการเจริญเติบโตของผักกาดหอมกระถาง”. วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร, ปีที่ 49, ฉบับที่ 1, หน้า 47-52, มกราคม-เมษายน 2561.

วิจิตร วังใน, ธาตุอาหารกับการผลิตพืชผล, กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 2552.

Department of Land Development, Handbook of Land Development for volunteered soil doctor and farmers, Bangkok: Ministry of Agriculture and Cooperatives. (In Thai), 2015.

วสันต์ ไกยนาม, ไม้ดอกไม้กระถาง, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์, 2551.

ณัฎฐณิชา พรมภักดี, “ผลของการใช้ขุยมะพร้าวเป็นวัสดุปลูกรูปแบบต่าง ๆ ที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของสตรอว์เบอร์รีในโรงเรือน” วิทยานิพนธ์ วท.ม. (ปฐพีศาสตร์สิ่งแวดล้อม), มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2566.