การแพร่ระบาดของปลาหมอคางดำในพื้นที่เขตบางขุนเทียน และกลยุทธ์การจัดการระบบนิเวศเพื่อความยั่งยืน
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปลาหมอคางดำหรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าปลาเอเลี่ยนสปีชีส์ มีแหล่งกำเนิดจากทวีปแอฟริกาและแพร่ระบาดในพื้นที่ประเทศไทยแถบจังหวัดสมุทรปราการ สมุทรสาคร และกรุงเทพมหานคร พบในหลายพื้นที่รวมทั้งเขตบางขุนเทียน ปลาหมอคางดำสามารถทนต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดที่รุนแรงได้ เช่น ความเค็ม สภาพแวดล้อมที่หลากหลาย ตั้งแต่น้ำจืด น้ำกร่อยจนถึงน้ำเค็ม ทนต่ออุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงสภาพออกซิเจนต่ำ ทำให้สัตว์น้ำท้องถิ่นถูกรุกรานและมีปริมาณลดลง ปลาหมอคางดำรุกรานที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำท้องถิ่น ระบบนิเวศแหล่งน้ำ รวมทั้งกิจกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำของเกษตรกรที่เลี้ยงแบบกึ่งพัฒนา การนำน้ำเข้าสู่บ่อ มีการกรองน้ำเข้าสู่บ่อจัดการคุณภาพน้ำ จากเดิมเลี้ยงแบบธรรมชาติไม่มีการกรองน้ำ ทำให้ปลาหมอคางดำสามารถแพร่พันธุ์และขยายประชากรได้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นเพื่อรักษาสมดุลของระบบนิเวศ การฟื้นคืนของสัตว์น้ำท้องถิ่น และการคงอยู่ของอาชีพประมงท้องถิ่น จึงต้องหาวิธีการจัดการกับปลาหมอคางดำ ดังนี้ การควบคุมและกำจัดปลาหมอคางดำในแหล่งน้ำที่พบการระบาดและปล่อยปลาผู้ล่า หรือนำปลาหมอคางดำที่กำจัดออกจากระบบนิเวศไปใช้ประโยชน์ในการบริโภค ด้านอุตสาหกรรมอาหารและการทำปุ๋ยอินทรีย์หรือน้ำหมักชีวภาพ เป็นต้น นอกจากนี้ มีมาตรการ eDNA ตรวจจับปลาหมอคางดำในแหล่งน้ำในรูปแบบชุดทดสอบ Test Kits แต่ละพื้นที่ เพื่อให้ทราบปริมาณความหนาแน่นของปลาและง่ายต่อการกำจัด ผลการกำจัดปลาหมอคางดำด้วยวิธีต่าง ๆ เป็นทางเลือกให้กับเกษตรกรผู้เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ การใช้กลยุทธ์ที่ตอบโจทย์ต่อสภาพพื้นที่แหล่งน้ำเพื่อนำปลาหมอคางดำออกจากแหล่งน้ำธรรมชาติและบ่อเลี้ยงสัตว์น้ำให้มากที่สุดเพื่อรักษาระบบนิเวศให้คงอยู่ในสภาพสมบูรณ์ต่อไป
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสารเอกสารอ้างอิง
กรมประมง. กองวิจัยและพัฒนาประมงน้ำจืด. 2567. สถานการณ์การแพร่ระบาดของปลาหมอคางดำจากการติดตามตรวจสอบและเฝ้าระวังในแหล่งน้ำธรรมชาติ ในพื้นที่จังหวัดกรุงเทพมหานคร ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2567 - มีนาคม 2568.
กรมประมง. 2567. 7 แผนปฏิบัติการแก้ไขปัญหาการแพร่ระบาดปลาหมอคางดำ 2567-2570. ที่มา https://esc.doae.go.th/7-แผนแก้ไขปลาหมอคาง/
กรมประมง. 2567. ประกาศกรมประมง เรื่อง กำหนดเขตพื้นที่การแพร่ระบาดปลาหมอสีคางดำหรือปลาหมอคางดำ พ.ศ.2567. สืบค้น 4 ธันวาคม 2567 https://www4.fisheries.go.th/ local/index.php/main/view_announce/9/17384
ชัยวุฒิ สุดทองคง. 2560. ปลาหมอสีคางดํา (Blackchin tilapia) Sarotherodon melanotheron Rüppell, 1852 [Online]. ค้นเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2561. จาก : http://www4.fisheries.go.th/local/file_document/20171114193058_1_file.pdf.
พระทองมี แอมไธสง. 2561. ความตระหนักรู้และการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการป่าชายเลน แขวงท่าข้าม เขตบางขุนเทียน กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
สำนักงานเขตบางขุนเทียน. ม.ป.ป. ข้อมูลประชาสัมพันธ์ฝ่ายพัฒนาชุมชนและสวัสดิการสังคม. สืบค้นwww.bangkok.go.th/bangkhunthian.
สราวุธ ศิริวงศ์. 2567. ปลาหมอคางดำแพร่ระบาดในเขตภาคตะวันออก. มหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตชลบุรี อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. สืบค้น 15 สิงหาคม 2567. https://www.buu.ac.th/news/นักวิชาการ-ม-บูรพา-แนะสถ/
ศูนย์ราชการสะดวก. 2567. ปลาหมอคางดำ (Blackchin tilapia). ที่มา: https://gcc.go.th/2024/07/30/blackchin-tilapia/