Solvent Optimization of Pitang Leaves (Gynochthodes sublanceolata Miq.) Extraction for Bacterial Growth Inhibition

Authors

  • Charuwan Pradabsang
  • Suchada Saengwiman
  • Supat Srisawat
  • Inun Yipong

Keywords:

Pitang leaves, Solvent, Extraction, Antibacterial property

Abstract

Nang dam or Pitang (Gynochthodes sublanceolata Miq.) is a medicinal plant, found in southern Thailand. The leaves are mostly used as a natural food coloring agent and the studies on the pharmacological properties of this plant are needed. The aim of this study was to compare the effectiveness of solvents used for extracting Nang dam leaves and investigate their antibacterial activity. Water, ethanol, acetone, and ethyl acetate were used to extract the leaves. The extraction yield of the crude ranged from 1.14 to 3.2. The highest yield was found in the water-soluble extract (3.2%). However, acetone-soluble extract rendered the highest antibacterial activity using the disc diffusion method, this concluded that acetone was the suitable solvent for extracting Nang dam leaves. The average inhibition zone for Bacillus subtilis ATCC 6051 was 10.00±0.667 mm, and Staphylococcus aureus ATCC 6538P was 6.90±0.875 mm, respectively. Therefore, the acetone extract of Nang dam leaves inhibited Gram-positive bacteria more effective than other solvents. However, its pharmacological properties, such as antioxidant activity and toxicity in living organisms required further studies.

References

กรกต สุนทรกุล, สุกานดา วิชิตพันธุ์ และคณิต วิชิตพันธุ์. (2555). ประสิทธิภาพการยับยั้งการเจริญ ของแบคทีเรียก่อโรคของสาโทแดง ที่ผลิตจากข้าวเหนียวดำร่วมกับ Monascus purpureus TISTR-3002. วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาโท ภาควิชาเทคโนโลยีชีวภาพ คณะเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

กัลทิมา พิชัย. (2555). การศึกษาการใช้สารสกัดพืชสมุนไพรบางชนิดในการยับยั้งการเจริญของเชื้อรา สาเหตุโรคพืชที่สำคัญในพื้นที่สะลวง อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ เพื่อพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ ท้องถิ่น. รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

เกศริน มณีมูน. (2544). พฤกษศาสตร์พื้นบ้านของชนเผ่าซาไกในจังหวัดตรัง พัทลุง และยะลา. ภาควิชาพฤกษศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ณัตฐาวุฒิ ฐิติปราโมทย์, นูรดาน่า ลาเตะ, ซูรายา ดีมะ และจารุวรรณ ประดับแสง. (2560). การศึกษาตัวทำละลายที่เหมาะสมในการสกัดของสารสกัดใบนางดำเพื่อใช้ในผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ. การประชุมวิชาการ 9th Annual Conference of Northeastern Pharmacy Research 2017: Innovative Pharmaceutical Products and Services in Thailand 4.0, 1-9.

นงลักษณ์ สุวรรณพินิจ. (2547). แบคทีเรียที่เกี่ยวข้องกับโรค. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นิติพงษ์ ศิริวงศ์ และเอกชัย ชูเกียรติโรจน์. (2554). อุบัติการณ์ของเชื้อ Staphylococcus aureus ที่สามารถต้านทานต่อยาปฏิชีวนะและโลหะซึ่งแยกได้จากโรงพยาบาลในจังหวัดเชียงรายประเทศไทย. [ออนไลน์]. การประชุมวิชาการ 33rd Congress on Science and Technology of Thailand.

พิสิฏฐ์ บุญไชย. (2552). ความรู้ความเชื่อในการใช้ประโยชน์พืชสมุนไพรในวนอุทยานถ้ำเพชร-ถ้ำทอง อำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์. สำนักงานบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 12 (นครสวรรค์) กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช.

มาลัย วรวิจิตร. (2545). แบคทีเรียก่อโรค. สยามศิลปะการพิมพ์, กรุงเทพฯ.

รุจิจันทร์ วิชิวานิเวศน์. (2554). การพัฒนาระบบฐานความรู้ด้านการรักษาโรคด้วยสมุนไพร. รายงาน วิจัย. คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

วรยุทธ ยอดบุญ, ประเวทย์ ตุ้ยเต็มวงศ์ และฆรณี ตุ้ยเต็มวงศ์. 2550. ผลของสารสกัดสมุนไพรในการยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์ก่อโรคในอาหาร. ภาควิชาจุลชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สำนักหอสมุดและศูนย์สารสนเทศวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2553, มิถุนายน). แอนโทไซยานิน (Anthocyanin). ประมวลสารสนเทศพร้อมใช้.

อรุณพร อิฐรัตน์, เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย, ภัควิภา คุโรปกรณ์พงศ์, ณรงค์ศักดิ์ สิงห์ไพบูลย์พร, ปราณี รัตนสุวรรณ และโสภา คามี. (2543). พฤติกรรมและความพร้อมในการใช้สมุนไพรตามโครงการสารธารณสุขมูลฐานของบุคลากรทางการแพทย์ในจังหวัดภาคใต้ของประเทศไทย. สงขลานครินทร์เวช-สาร, 18(2), 93-103.

Adisakwattana, S., Aksornchu, P., Chamnansilpa, N., Dahlan, W., Mäkynen, K, Ngamukote, S., & Thilavech, T. (2020). Anthocyanin-rich fraction from Thai berries interferes with the key steps of lipid digestion and cholesterol absorption. Heliyon 6, 6(11), e05408.

Hagiwara, A., Kadota, T., Miyashita, K., Nakanishi, T., Sano, M., Shirai, T., & Tamano, S. (2001).

Pronounced Inhibition by a Natural Anthocyanin, Purple Corn Color, of 2-Amino-1-Methyl-6-Phenylimidazo [4,5-b] Pyridine (PhIP)- Associated Colorectal Carcinogenesis in Male F344 Rats Pretreated with 1,2-Dimethylhydrazine. Cancer Letters, 171(1), 17-25.

Fang, J. Haider, M. S., Pervaiz, T., & Songtao, J. (2017). Naturally Occurring Anthocyanin, Structure, Functions and Biosynthetic Pathway in Fruit Plants. Journal of Plant Biochemistry & Physiology, 5(2), 1-9.

Pradabsang, C., Saengwiman, S., Srisawat, S., & Srichuay, W. (2015). Screening for Antibacterial Activity of Local Herb Extracts. The International Conference on Herlal and Traditional Medicine (HTM 2015), January 28-30.

Promyos, N., Suttisansanee, U., & Temviriyanukul, P. (2020). Investigation of Anthocyanidins and Anthocyanins for Targeting α-Glucosidase in Diabetes Mellitus. Preventive Nutrition and Food Science, 25(3), 263.

Azuara, E., Beristain, C., Castillo, I., & Jimenez, M. I. (2011). Antioxidant and Antimicrobial Activity of Capulin (Prunus serotina subsp capuli) Extracts. Revista mexicana de ingeniería química, 10(1), 29-37.

Downloads

Published

2023-10-04

How to Cite

Pradabsang, C., Saengwiman, S., Srisawat, S., & Yipong, I. (2023). Solvent Optimization of Pitang Leaves (Gynochthodes sublanceolata Miq.) Extraction for Bacterial Growth Inhibition . Pridiyathorn Science Journal, 2(1), 9–23. Retrieved from https://li04.tci-thaijo.org/index.php/psj/article/view/1152

Issue

Section

Reserch Article