การสกัดและการศึกษาปริมาณเคอร์คูมินอยด์ในขมิ้นชันแคปซูล

ผู้แต่ง

  • จารุวรรณ แดงโรจน์
  • ฟูซาน่า มะเซ็ง
  • แวแย สาเมาะ
  • ศิรินุช ด้วงสุข
  • สีหยะ กาเร็ง
  • อาร์วีญา ดอเลาะ
  • ปฏิมา ไพนุพงศ์

คำสำคัญ:

ขมิ้นชัน, ขมิ้นชันแคปซูล, เคอร์คูมินอยด์, สเปกโทรสโคปี

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปริมาณเคอร์คูมินอยด์ (Curcuminoids) จากสารสกัดหยาบชนิดต่างๆ และศึกษาปริมาณเคอร์คูมินอยด์จากขมิ้นชันแคปซูล ซึ่งองค์ประกอบทางเคมีของขมิ้นชันจะมีสารกลุ่มเคอร์คูมินอยด์เป็นสารสีเหลืองสกัดได้จากเหง้าขมิ้นชัน (Curcuma longa Linn.) ศึกษาปริมาณเคอร์คูมินอยด์ ด้วยเทคนิคทางสเปกโทรสโคปีโดยสารสกัดหยาบจากเมทานอลปริมาณเคอร์คูมินอยด์ ที่สูงที่สุดคือร้อยละ 62.51 รองลงมาคือ สารสกัดหยาบอะซิโตนร้อยละ 43.56 และไดคลอโรมีเทนร้อยละ 39.24 ตามลำดับ ส่วนการศึกษาปริมาณเคอร์คูมินอยด์ จากขมิ้นชันแคปซูลจำนวน 3 ยี่ห้อ พบว่า ยี่ห้อ ลังกาสุกะ มีปริมาณเคอร์คูมินอยด์ สูงที่สุด คือร้อยละ 11.50 รองลงมา คือ ยี่ห้อ อภัยภูเบศร ร้อยละ 10.39  และ อ้วยอันโอสถ ร้อยละ 9.71 ตามลำดับ

References

กระทรวงสาธารณสุข ตำรามาตรฐานยาสมุนไพร, (2017). การวิเคราะห์ เคอร์คูมิน ด้วยวิธีการวัดค่าการดูดกลืนแสง ด้วยเครื่อง UV-visible Spectrophotometer, 136, 135-145.

Agarwal, BB., & Sung, B. (2009). Pharmacological basis for the role of curcumin in chronic diseases: an age-old spice with modern targets. Trends in Pharmacological Sciences, 30, 85-94.

Kadam, P. V., Bhingare, C. L., Nikam, R. Y., & Pawar, S. A. (2013). Development and validation of UV Spectrophotometric method for the estimation of Curcumin in cream formulation. Pharmaceutical Methods, 4(2), 43–45.

Kulkarni, S.J., Maske, K.N., Budre M.P., & Mahajan, R.P. (2017). Extraction and purification of curcuminoids from Turmeric (Curcuma longa L.). International Journal of Pharmacology and Pharmaceutical Technology, 1(2), 81-84.

Leela, NK., Tava A., Shafi PM., John HP., & Chempakam B. (2002). Chemical composition of essential oils turmeric (Curcuma longa L.). Acta Pharmaceutica, 52, 137-141.

Li, S., Yuan, W., Deng, G., Wang, P., Yang P., & Aggarwal B. B. (2011). Chemical Composition and Product Quality Control of Turmeric (Curcuma longa L.). Pharmaceutical Crops, 2, 28-54.

Nabati, M., Mahkam, M., & Heidari, H. (2014). Isolation and characterization of curcumin from powdered rhizomes of turmeric plant marketed in Maragheh city of Iran with soxhlet technique. Iranian Chemical Communication, 2, 236-243.

Revathy, S., Elumalai, S., Benny, M., & Antony, B. (2011). Isolation, Purification and Identification of Curcuminoids from Turmeric (Curcuma longa L.) by Column Chromatography Journal of Experimental Sciences, 2(7), 21-25.

Sanphui P., Goud NR., Khandavilli UBR., Bhanoth S., & Nangia A. (2011). New polymorphs of curcumin. Chemical Communications, 47, 5013-5015.

Tewtrakul, S., Tansakul, P., Daengrot, C., Ponglimanont, C., & Karalai, C. (2010). Anti-inflammatory principles from Heritiera littoralis bark. Phytomedicine, 17, 851-855.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-10-04

How to Cite

แดงโรจน์ จ., มะเซ็ง ฟ., สาเมาะ แ., ด้วงสุข ศ., กาเร็ง ส. ., ดอเลาะ อ. ., & ไพนุพงศ์ ป. (2023). การสกัดและการศึกษาปริมาณเคอร์คูมินอยด์ในขมิ้นชันแคปซูล. วารสารวิทยาศาสตร์ปรีดียาธร, 2(1), 1–8. สืบค้น จาก https://li04.tci-thaijo.org/index.php/psj/article/view/1151