การพัฒนาผลิตภัณฑ์ไอศกรีมซอร์เบทสับปะรดผสมดอกดาหลา

การพัฒนาผลิตภัณฑ์ไอศกรีมซอร์เบตสับปะรดผสมดอกดาหลา

ผู้แต่ง

  • กนกวรรณ ภูมิวณิชกิจ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์
  • มูยาฮีด๊ะ มะดาโอ๊ะ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์
  • จารุวรรณ แดงโรจน์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์
  • ปิยาภรณ์ วังศิริกุล คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์

คำสำคัญ:

ไอศกรีมซอร์เบท, สับปะรด, ดอกดาหลา , สารต้านอนุมูลอิสระ

บทคัดย่อ

                     ดอกดาหลาเป็นพืชท้องถิ่นที่นิยมปลูกในจังหวัดนราธิวาสที่มีประโยชน์เชิงสมุนไพรโดยเฉพาะสารต้านอนุมูลอิสระจึงสามารถเพิ่มมูลค่าแก่ผลผลิตทางการเกษตร และสร้างผลิตภัณฑ์ที่แปลกใหม่ให้ผู้บริโภค ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ไอศกรีมซอร์เบทสับปะรดผสมดอกดาหลา โดยศึกษาอัตราส่วนระหว่างน้ำสับประรดต่อน้ำดอกดาหลาจำนวน 4 สูตร ประกอบด้วย สูตรที่ 1 อัตราส่วน 100 : 0 (control) สูตรที่ 2 อัตราส่วน 97.5 : 2.5 สูตรที่ 3 อัตราส่วน 95 : 5 และสูตรที่ 4 อัตราส่วน 92.5 : 7.5 จากนั้นศึกษาคุณสมบัติทางเคมี คุณสมบัติกายภาพ และประเมินการยอมรับด้านประสาทสัมผัส ผลการศึกษาพบว่าค่าความเป็นกรดด่าง (pH) มีความแตกต่างกันทั้ง 4 สูตร โดย สูตรที่ 4 มีความเป็นกรดสูงที่สุดมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.46±0.01 เนื่องจากมีสัดส่วนของน้ำดอกดาหลาในปริมาณสูงที่สุด จากการศึกษาคุณลักษณะทางกายภาพ ได้แก่ ค่าสี อัตราการละลาย และการขึ้นฟู จากผลการศึกษาพบว่า ค่าสีมีความแตกต่างกันทั้ง 4 สูตร โดยที่สูตรที่ 1 (control) จะให้ค่า L* และ b* ที่สูงที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 41.10±0.05 และ 5.88±0.03 ตามลำดับ เนื่องจากเป็นค่าความเป็นสีเหลืองและค่าความสว่าง สอดคล้องกับสีของไอศกรีมสับปะรดที่ไม่มีส่วนผสมของดอกดาหลา และสูตรที่ 3 มีค่า a* สูงสุด คือ 1.87±0.01 เนื่องจากดอกดาหลามีลักษณะเป็นสีแดงคล้ำ จึงให้ค่าความเป็นสีแดงสูงสุด จากการศึกษาค่าอัตราการขึ้นฟู พบว่าทั้ง 4 สูตรไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จากการศึกษาอัตราการละลาย สูตรที่ 4 มีอัตราการละลายต่ำสุด ผลการประเมินด้านประสาทสัมผัสเพื่อดู ความพึงพอใจของผู้บริโภค พบว่าการยอมรับทางด้านลักษณะที่ปรากฏ สี กลิ่น เนื้อสัมผัส รสชาติ และความชอบโดยรวม ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติโดยทุกสูตรมีความชอบในระดับปานกลางถึงชอบมาก จากข้อเสนอแนะ และความคิดเห็นของผู้ทดสอบชิมพบว่าผู้ชิมตัดสินใจเลือกสูตรที่ 3 อัตราส่วนระหว่างน้ำสับปะรดต่อน้ำดอกดาหลาที่ 95 : 5 แต่หากพิจารณาจากคุณสมบัติด้านการละลาย สูตรที่เหมาะสมที่สุด คือ สูตรที่ 4 ที่มีอัตราส่วนระหว่างน้ำสับปะรดต่อน้ำดอกดาหลาที่ 92.5 : 7.5 ซึ่งละลายช้าที่สุด

References

กมลทิพย์ กรรไพเราะ และ สุธีรา ศรีสุข. (2559). รายงานการวิจัยเรื่องการพัฒนาและใช้ประโยชน์จากดาหลาเพื่อเป็นผลิตภัณฑ์อาหารเชิงสุขภาพ. ยะลา : คณะวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและการเกษตร มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

จิรพร สวัสดิการ และเดือนรุ่ง เบญจมาศ. (2565). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ไอศกรีมผลหม่อน. ในรายงานการประชุม การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 14 (น.12-20). นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

จุรีรัตน์ คงขันธุ์. (2565). การพัฒนาเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพจากดอกดาหลา. วิทยานิพนธ์ปริญญาคหกรรมศาสตร์มหาบัณฑิต. สาขาคหกรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร : คณะคหกรรมศาสตร์. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนครเหนือ.

ชนกนันฐ์ มัคพันธวงษ์. (2564). ปริมาณสารประกอบฟีนอลิกและฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดดอกดาหลาสามสี. บทความวิจัยแผน ข ประจำภาคการศึกษาที่ 2/2563 สำนักงานบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง. https://postgrads.mfu.ac.th/wp-content/uploads/2022/12/6051701258.pdf.

พัชรี ภู่มาลี, พรชุลีย์ นิลวิเศษ และสุนันท์ สีสังข์. (2560). สภาพการผลิตและการตลาดสับปะรดของเกษตรกรในจังหวัดชุมพร. ในรายงานการประชุม การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 14 (น. 3852-3859). กรุงเทพมหานคร. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ณาฐอนงค์ อุทิศธรรม และปิยะนุช สุขประดิษฐ์. (2546). การพัฒนาน้ำดอกดาหลาพร้อมดื่ม. ปัญหาพิเศษโปรแกรมวิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร. สงขลา: คณะเทคโนโลยีการเกษตร. สถาบันราชภัฏสงขลา.

นิธิยา รัตนาปนนท์. (2553). เคมีอาหาร. สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.

ปิยศิริ สุนทรนนท์, อุบล ตันสม และ สมภพ เภาทอง. 2554. การวิเคราะห์หาชนิดของสารประกอบฟีนอลิกในดอกดาหลา (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

รุ่งทิวา กองเงิน และธีรวัฒน์ เทพใจกาศ. (2561). ผลของสายพันธุ์สับปะรดต่อคุณภาพทางประสาทสัมผัสในผลิตภัณฑ์ไอศกรีมซอร์เบท. วารสารมหาวิทยาลัยทักษิณ. 21(3). 36.

สายัณห์ เรืองเขตร, ธนวัฒน์ ทองจีน, อัศวชัย ช่วยพรหม และศักดิ์วิชัย อ่อนทอง. (2566). คุณสมบัติทางกาย-ภาพ และทางเคมีของดอกดาหลา. วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก, 21(2), 381.

สำนักโภชนาการ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. 28 กันยายน 2566 (2544). คุณค่าทางโภชนาการของอาหารไทย. 31. http://nutrition.anamai.moph.go.th/temp/main/public.php.

อัมพรศรี พรพิทักษ์ดำรง. (2561). ไอศกรีมมะม่วงหาวมะนาวโห่ผลไม้โบราณสมุนไพรไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 8(1), 194. https://doi.org/10.53848/irdssru.v8i1. 216424.

Chanasith, K., Paemongkol,P. and Dangsungwal, N. (2014). Product Development of Ice Cream Yogurt Added Aloe Vera. Retrieved 18 April 2017, from http://repository.rmutp.ac.th/handle/123456789/1495

Leah short. (2011). Pineapple Sorbet (Online). Retrieved1 February 2017, from http://www.sohowsittaste.com/2011/04/pineapple-sorbet.html.

Rosalina, P. S. and Richard W. H. 2004. Effects of Overrun on Structural and Physical Characteristics of Ice cream. International Dairy Journal. 14(3). 255-262. DOI:10.1016/j.idairyj.2003.08.005

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-11-26

How to Cite

ภูมิวณิชกิจ ก., มะดาโอ๊ะ ม. ., แดงโรจน์ จ. ., & วังศิริกุล ป. . (2024). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ไอศกรีมซอร์เบทสับปะรดผสมดอกดาหลา: การพัฒนาผลิตภัณฑ์ไอศกรีมซอร์เบตสับปะรดผสมดอกดาหลา. วารสารวิทยาศาสตร์ปรีดียาธร, 3(2), 1–13. สืบค้น จาก https://li04.tci-thaijo.org/index.php/psj/article/view/2612